Energielijst en Milieulijst 2024
De overheid ondersteunt energiezuinige en milieu-investeringen van bedrijven financieel met...
Een werkneemster en haar werkgever sluiten in het kader van de beëindiging van haar arbeidsovereenkomst een vaststellingsovereenkomst. Daarin krijgt ze onder meer een vergoeding van ziektekosten toegekend. Volgens de Belastingdienst is deze belast met loonheffing. De medewerkster denkt daar anders over. Hoe oordeelt de rechter?
Hoofdregel
Volgens de Wet op de loonbelasting 1964 is loon al hetgeen uit een dienstbetrekking of een vroegere dienstbetrekking wordt genoten, daaronder mede begrepen hetgeen wordt vergoed of verstrekt in het kader van de dienstbetrekking.
De toegekende vergoeding vloeit rechtstreeks voort uit de (vroegere) dienstbetrekking en vormt in beginsel loon, tenzij aannemelijk is dat deze niet zozeer hun grond vindt in de dienstbetrekking dat deze als daaruit genoten moeten worden aangemerkt. De medewerkster, die zich op deze uitzondering beroept, moet dit aannemelijk maken.
Overwegingen rechter
De vergoeding is, zoals blijkt uit de stukken, bedoeld voor extra ziektekosten die de medewerkster daadwerkelijk heeft moeten maken als gevolg van haar ziekte. In een concept-excuusbrief erkent de werkgever dat de medewerkster beschadigd is door de manier waarop ze door de werkgever is bejegend en dat dit alles een grote impact heeft gehad op haar gezondheid.
De rechter acht het daarom aannemelijk dat de vergoeding bedoeld is om de ziektekosten te compenseren die de medewerkster heeft moeten maken als gevolg van de (kennelijk) ziekmakende gang van zaken op het werk.
Volgens de rechter is daarmee sprake van een vergoeding die niet zozeer haar grond vindt in de dienstbetrekking dat deze als daaruit genoten moet worden aangemerkt. De vergoeding kan daarom niet als loon worden aangemerkt. De stelling van de Belastingdienst dat door deze vergoeding particuliere uitgaven worden bespaard, doet hieraan niet af.
Conclusie
Het gelijk is aan de medewerkster, de vergoeding blijft onbelast.
Let op: Een sympathieke uitspraak voor de medewerkster. Maar, gelet op de hoofdregel, had de uitkomst anders kunnen luiden. Misschien komt de hoogste rechter nog aan het woord over deze zaak.